Ҳар гоҳ шахсе ба сабаби узри шаръӣ (мисли сафар, беморӣ, ҳомилагӣ, ширдиҳӣ, ҳайзу нифос, девонагӣ ва ё беҳушӣ) дар моҳи рамазон рӯзаашро бихӯрад, вазифадор аст то дар рӯзҳои дигар ба ҷои он рӯзҳое, ки рӯзаашро хӯрдааст, рӯза бигирад. Ин рӯзаро дар шариат ба номи рӯзаи қазо ёд мекунанд.
Лозим ба ёдоварӣ аст, ки набояд айёми рӯзаи қазо, мусодиф бо рӯзҳои наҳйшуда, монанди рӯзи иди фитр, рӯзи иди қурбон ва айёми сегонаи ташриқ бошад.
Ҳамчунин ёдовар мешавем, ки агар касе аз дунё рафт ва муваффақ ба гирифтани рӯзаи қазоии худ нашуд, бояд ворисон ва меросхӯрони ӯ ба ҷои ҳар рӯзе, ки рӯза нагирифтааст, фидя бидиҳанд. Миқдори фидя аз гандум 2 кг ва аз ҷав 4 кг мебошад. Агар қимати он дуро ҳам бипардозад ҷоиз аст.
|
