Сайидюнуси Истаравшанӣ
Дин,
дар як сухан, роҳи зиндагӣ аст. Одами зинда, чӣ бихоҳад ва чӣ нахоҳад,
чун зинда аст, ногузир роҳеро мепаймояд. Мо, инсони зиндае, ки дар ҷодаи
зиндагӣ роҳ наравад суроғ надорем магар он ки мурда бошад. Пас, ҳама
диндоранд, бо ин тафовут, ки бархе аз дини хеш, ё ҳамон роҳи худ,
огоҳанд, бархе ҳам огоҳ нестанд, ва гурӯҳе низ хештанро ба надонистан
мезананд, аммо ба ҳар ҳол, ҳама, бидуни истисно, диндоранд, ва одами бедин вуҷуди хориҷӣ надорад.
Пурсише, ки ин ҷо худнамоӣ мекунад ин
аст, ки агар муддао чунин аст, пас, касоне, ки "бедин”-ашон мехонем, чӣ
касоне ҳастанд? Посух ин аст, ки
...
идома »