Баҳсе фалсафӣ дар радди назарияи ҷадиди Стивен Ҳокинг

Сайид Маҳмуд Бурҳонов, коршиноси аршади маорифи исломӣ

Вақте мо тасаввурот ва идрокоти худро баррасӣ намуда, мафоҳими онро дастабандӣ кунем, ба ду мафҳуми куллӣ бармехӯрем, ки мафҳуме куллитар ва омтар аз он вуҷуд надорад; мафҳуме, ки ҳеҷ қазия ва ҳеҷ ҳукме аз он бениёз нест, ва бе он наметавон ҳеҷ ҳукме, ҳатто содатарин ҳукмро содир намуд. Он ду мафҳум, мафҳуми вуҷуд ва адам, ё ба иборати дигар, мафҳуми ҳастӣ ва нестӣ аст. Ин ду мафҳум, аз мафоҳимест, ки мо онро қабл аз ҳар мафҳуми дигаре идрок кардаем.

Баёни он ин ки инсон пеш а ... идома »