Уламо ва андешмандони исломӣ дар тайи солиёни гузашта, барои ҳифзи пайкараи уммати исломӣ, илова бар фаъолиятҳои густарда ва мустамир, ба сурати назарӣ низ ҳамвора даъват ба ваҳдат ва иттиҳод намудаанд.
Аммо имрӯза шароити хоссе бар ҷаҳони ислом ҳоким гашта, ба тавре ки бештар аз ҳар замоне ниёз ба ваҳдат миёни муслимин эҳсос мешавад, ки ин худ ҳушёрии бештари мусалмононро металабад. Бинобар ин, иқдом ба ҷамъоварии гузидаҳое аз суханони гуҳарбори уламо дар заминаи ваҳ ... идома »