Ҷумъа, 29.03.2024, 15:48
Кимёи саодат
Аслӣ | Сабти ном | Вуруд Хуш омадед Гость | RSS
Муҳтавои пойгоҳ
Мавзӯъҳо
Худошиносӣ [12]
Қуръони карим [6]
Суннат [6]
Ахлоқи исломӣ [10]
Ирфони исломӣ [3]
Нақди ақоиди ваҳҳобият [23]
Ислом ва сиёсат [14]
Ваҳдати исломӣ [24]
Машоҳири исломӣ [21]
Ислом ва занон [9]
Одоби исломӣ [1]
Пурсишу посухҳои ақоидӣ [19]
Пурсишу посухҳои фиқҳӣ [3]
Паёмбаршиносӣ [6]
Маодшиносӣ [2]
Омӯзиши намоз [18]
Аҳкоми рӯза [8]
Аҳкоми закот [10]
Аҳкоми никоҳ ва талоқ [3]
Дуо ва муноҷот [6]
Ҳадиси рӯз [16]
Сухани ин ҳафта [48]
Фалсафа ва ҳикмат [23]
Ҷаҳони исломӣ [75]
Симои идеологии Ислом [23]
Достонҳои ибратангез [9]
Таърихи исломӣ [4]
Тарбияти фазандон [2]
Аслӣ » 2010 » Сентябр » 11

Уламо ва андешмандони исломӣ дар тайи солиёни гузашта, барои ҳифзи пайкараи уммати исломӣ, илова бар фаъолиятҳои густарда ва мустамир, ба сурати назарӣ низ ҳамвора даъват ба ваҳдат ва иттиҳод намудаанд.

Аммо имрӯза шароити хоссе бар ҷаҳони ислом ҳоким гашта, ба тавре ки бештар аз ҳар замоне ниёз ба ваҳдат миёни муслимин эҳсос мешавад, ки ин худ ҳушёрии бештари мусалмононро металабад. Бинобар ин, иқдом ба ҷамъоварии гузидаҳое аз суханони гуҳарбори уламо дар заминаи ваҳ ... идома »

Категория: Ваҳдати исломӣ | Боздид: 1221 | Таърих: 11.09.2010 | Рейтинг: 0.0/0 | Шарҳҳо (0)

Сафҳаи вуруд
Тақвими мавзӯъҳо
«  Сентябр 2010  »
ДушСешЧорПанҶумШанЯкш
  12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930
Ҷустуҷӯ
Марбут ба Ucoz.ru
Назарсанҷӣ

Ҳамагӣ: 1
Меҳмонон: 1
Корбарон: 0
Copyright MyCorp © 2024
Бесплатный хостинг uCoz