Сайидюнуси Истаравшанӣ

Андак нигоҳ ба ҳоли ҷомеаи худ ва ҳамсоягонамон кофист то парда аз рӯйи ин ҳақиқат бардорад, ки фазои ҳоким бар моён, дақиқан ҳамон фазоеро монад, ки рӯзгороне бар ҷавомеи ҷоҳилии пеш аз ислом ҳукмфармо буд; вазъи асафборе, ки ойини рӯшноибахши ислом мардумони он замонро аз он ҳолати ҳалокатбор раҳоӣ бахшид.

Пеш аз зуҳури ислом, дар нимҷазираи Арабистон, поя ва асоси иҷтимои арабро қабила, ва низоми сиёсӣ-иҷтимоии ононро низоми қабилавӣ ташкил медод, ва ин низом дар тамоми шуъун ва ҷанбаҳои зиндагии онон мунъакис буд. Дар ин низом, ҳувияти афрод танҳо бо интисоб ба яке аз қабилаҳо мушаххас мешуд. Бофти зиндагии қабилавӣ на танҳо дар миёни саҳронишинон, балки дар шаҳрҳо низ б ... идома »