Сайидюнуси Истаравшанӣ
Дағдағаи
хотири табақаи рӯшанфикри тоҷик дар ду даҳаи ахир, бештар ин буд ва
ҳанӯз ҳам ҳамин аст, ки тоҷикон хештанро бишносанд ва ба "худ” оянд. Дар
ин росто гомҳои зиёде низ бардошта шуда. Аммо...
Хештаншиносӣ ва ба "худ”-ойиро
метавон ду гуна арзёбӣ кард, ва ба баёни расотар, метавон аз ин падида,
ду гуна бардошт дар зеҳн дошт, ки ба назари камина яке осори мусбат
дорад, ва дигаре на ин ки ба худии худ ғалат бошад, балки осори бас
манфие ба бор дорад.
Ибтидо, гунаи нодурусти онро тавзеҳ
бидиҳам, сипас ба шарҳи навъи саҳеҳи он хоҳам пардохт. Он гоҳ ташхиси ин
ки кадомин аз ин ду бардошт дар мухайялаи рӯшанфикрони ҷомеаи м
...
идома »