Доктор Абдулло Муҳаммад Синдӣ,[1] устоди равобити байналмилал дар Амрико, дар мақолае, "Ҳолокост”-ро, яке аз 10 афсонаи бузурги яҳудиёҳои саҳюнист мехонад.

Абдулло Муҳаммад Синдӣ дар ибтидои мақолаи худ, ки пойгоҳи интернетии Радиои Ислом онро мунташир кардааст, пас аз таърифи калимаи Ҳолокост ба "нобудии густардаи инсонҳо тавассути инсонҳои дигар, ки мунҷар ба куштори асосӣ, хусусан ба василаи оташ мешавад”, ҳолокости ончунонии олмониҳои нозӣ алайҳи яҳудиён-ро як дурӯғи бузург меномад ва менависад:

Аввалин дурӯғ ин аст, ки нозиҳо 6000000 яҳудиро куштаанд. Ин рақам бисёр муболиғаомез аст. Дуюмин дурӯғ он аст, ки ин 6000000 нафар ибтидо ҷамъоварӣ шудаанд, сипас зинда-зинда ё бо газ кушта шудаанд. Ин низ дурӯғ аст, чаро ки ҳеҷ санади мӯътабаре вуҷуд надорад, ки нишон диҳад дар Олмон (-и нозӣ), як яҳудӣ зинда дар утоқи газ ё кӯраи одамсӯзӣ кушта ё оташ зада шуда бошад.

Нависанда мӯътақид аст, танҳо ашхосе (яҳудӣ ё ғайри яҳудӣ), ки дар асари ибтило ба бемориҳои хатарноке мисли тиф мурда буданд, дар даврони нозиҳо дар Олмон сӯзонда ва хокистар мешуданд, то аз ҳамагирии ин бемориҳо пешгирӣ шавад. Теъдоди ин мурдагони сӯзондашуда бисёр камтар аз афсонаи 6000000 аст. Сӯзондан ё хокистар кардани ҷасадҳои касоне, ки дар асари бемориҳои ҳалокатбори сирояткунанда мурдаанд, амале қонунӣ ва роиҷ аст, ки Олмон (-и нозӣ) ва дигар кишварҳо барои пешгирӣ аз мубтало шудани мардум анҷом медодаанд. То кунун ҳеҷ кас ин гуна аъмолро ғайри қонунӣ эълом накардааст.

Устоди равобити байналмилали Амрико тасреҳ мекунад: яҳудиёне ҳам, ки бо абзорҳои мутадовали нозиҳо (на ба василаи газ ё сӯзондан) кушта шудаанд, бештар аз теъдоди бисёр зиёди қурбониёни ғайри яҳудӣ, ки бо ҳамон абзорҳо кушта шудаанд нестанд.

Абдулло Муҳаммад Синдӣ, бо таваҷҷӯҳ ба ин ки ҳеҷ кас куштори ғайри яҳудиён ба дасти нозиҳоро "Ҳолокост” намедонад, бо тааҷҷубовар хондани ин масъала, менависад: чаро куштори яҳудиён бо абзорҳои мутаораф тавассути нозиҳо, бояд ташкили як "Ҳолокост” бидиҳад?

Нависанда сипас бо таъкид бар ин ки "Исроил” аз ибтидо бо зӯри аслиҳа ҳифз шудааст, баён медорад: тамомии аъроб ва мусалмонон (ба иловаи бисёре дигар аз мардуми ҷаҳон), ба хубӣ медонанд, ки "Исроил” як кишвари ғайри қонунӣ ва номашрӯъ аст. "Исроил” бар мабнои афсонаҳо ва дурӯғҳои машҳури бисёре таъсис шуда ва муртакиби аъмол ва барномаҳои ғайри инсонӣ ва ваҳшиёнае мешавад, ки танҳо метавон аз тариқи зӯр онҳоро анҷом дод.

Абдулло Муҳаммад Синдӣ дар идома, ба даҳ маврид аз дурӯғҳо ва афсонаҳои саҳюнистҳо ишора мекунад:

1. Яҳудиён "миллати баргузидаи Худованд” ҳастанд;

2. Фаластин "сарзамини мавъуди Худованд” танҳо барои яҳудиён аст, (алорағми ин воқеият, ки масеҳият дар он ҷо зода шудааст);

3. Сарзамини мавъуд аз Нил то Фурот густарда шудааст;

4. Яҳудиён дар 2000 соли гузашта "бехонумон” будаанд, то ин ки дар соли 1948, "Исроил” барои онҳо эҷод шуд;

5. Таъсиси "Исроил” дар соли 1948, иҷрои як рисолати китоби муқаддас будааст;

6. Дар тӯли 2000 соли гузашта аъроб "душман”-и яҳудиён будаанд, (алорағми ин воқеият, ки аъроб ҳамвора аз мусалмонон, масеҳиён ва яҳудиён ташкил шудаанд);

7. Фаластин сарзамине холӣ аз сакана будааст ва ҳангоме ки яҳудиёни саҳюнисти ғарб дар соли 1948 "Исроил”-ро дар он таъсис карданд, ҳеҷ сокини арабе дар он набудааст;

8. Пеш аз ин ки "Исроил” дар соли 1948 таъсис шавад, яҳудиён муҷоз ба анҷоми озодонаи одоби динии худ дар Фаластин набудаанд;

9. "Исроил” як кишвари демократӣ ва сулҳҷӯст, (агар чи ҷангҳои ваҳшиёна ва тавсиаталабонаи зиёдеро алайҳи аъроб барпо карда, масеҳиён ва мусалмонони араби бумиро ба таври барномарезишуда кушта ва аз сарзамини таърихии худашон, яъне Фаластин, решакан карда ва дар 1957 дороиҳои онҳоро ғорат кардааст);

10. Олмон (-и нозӣ) дар тӯли ҷанги ҷаҳонии дуюм, бо сӯзондан ва куштани 6000000 яҳудӣ ба василаи газ, муртакиби Ҳолокост шудааст.

Синдӣ бар ин бовар аст, ки бисёре аз ғарбиҳо лоақал бо 9 мавриди аввали афсонаҳои боло мувофиқ нестанд, вале аксари мардуми ғарб умуман охирин иддаои яҳудӣ-саҳюнистӣ дар мавриди Ҳолокости ончунониро бидуни ҳеҷ эътирозе пазируфтаанд, гӯё ки ин як "ҳақиқати илоҳӣ” бошад.

Ӯ меафзояд: ғарбиҳои "таҳсилкарда” вале бесавод, ба як сурат дар мавриди дурӯғи бузурги Ҳолокост фикр мекунанд, чӣ рости ифротӣ бошанд (мисли бунёдгароёни масеҳӣ) ё ба истилоҳ аз "миёнаравҳо” бошанд ва ё ҳатто аз чапи ифротӣ (мисли сотсиалистҳо ё коммунистҳо) бошанд.

Ин устоди улуми сиёсӣ дар идомаи мақолаи худ, зимни радди озодии баён дар Амрико, онро сирфан як иддао дониста ва мӯътақид аст: гар чи Амрико мӯътақид аст, ки як кишвари озод аст, ки дар он аввалин лоиҳаи қонуни асосии Амрико тазминкунандаи озодии баён барои тамомии касонест, ки мехоҳанд ба таври мантиқӣ ва ақлонӣ дидгоҳашонро дар мавриди ҳар мавзӯе баён кунанд, "Ҳолокост”-и ончунонӣ сареҳан як истисно дар ин қонун аст.

Дар ҳоле ки ҳамла ва интиқод аз сӯи ҳар касе дар Амрико алайҳи давлати ин кишвар, раиси ҷумҳур, Исои Масеҳ ё ҳатто Худо муҷоз аст, вале ҳамла ё изҳори назари интиқодӣ аз сӯи ҳар касе дар Амрико нисбат ба лобии қудратманди яҳуд ё "Ҳолокост”-и ончунонӣ, дар ин сарзамини "озодӣ” муҷоз нест.

Агар ҳар кас ҷуръати кунад, ки ба таври аланӣ матлабе интиқодӣ дар мавриди нуфузи яҳуд ё саҳюнизм дар Амрико бигӯяд ё бинависад, бо шитоб ба унвони "нажодпараст” ё "яҳудситез”, мавриди интиқоди шадид қарор мегирад ва бояд баҳои сангини онро бо осебе, ки ба шӯҳрат ва ҳирфааш ворид мешавад бипардозад, ҳамон тавр ки ҳунарпешагоне мисли Марлон Брандо ва Ванесса Редгрейв ин масири сахтро паймуданд. Баъзе вақтҳо баҳои сухан гуфтан алайҳи саҳюнистҳо дар сарзамини "озодӣ” марг аст, ҳамон тавр ки дар мавриди Алекс Авда рух дод. Ӯ як араби амрикоӣ буд, ки дар соли 1985 дар дафтари Кумитаи арабии зидди табъиз (ADC) дар Калифорнияи ҷанубӣ ба тарзи ваҳшиёнае кушта шуд.

Нависанда сипас меафзояд: гар чи яҳудиёни Амрико бар асоси беҳтарин баровардҳо танҳо як ақаллияти кӯчаки ҳудуди 2 то 3 дар садӣ аз кулли ҷамъияти Амрикоро ташкил медиҳанд, вале инсон дар шигифт мемонад, ки оё Амрико ба воқеъ як кишвари масеҳӣ аст ё як кишваре яҳудӣ, хусусан вақте баҳси алании озод дар мавриди "Ҳолокост” матраҳ бошад.

Устоди улуми сиёсӣ ва равобити байналмилали Амрико ба ин суол, ки дурӯғпардозиҳои "Ҳолокост” чаро ва чӣ гуна оғоз шуд, ин гуна посух медиҳад: дар ҷарёни бахшҳои охири ҷанги ҷаҳонии дуюм (1939-1945), ҳангоме ки мушаххас шуда буд, ки шикасти низоми Олмон (-и нозӣ) наздик аст, раҳбарони саҳюнист дар дохил ва хориҷ аз Амрико, бими инро доштанд, ки тарҳи истеъморгаронаи онҳо барои сирқати сарзамини муқаддаси Фаластин аз аъроб, ҳимояти худро аз даст бидиҳад. Алорағми ин ҳақиқат, ки нозиҳои зиддияҳуд дар шуруфи нобудӣ буданд, (ва илова бар ин ҳам, ки аксари яҳудиёни Аврупо пеш аз он дар байни мардум ҳамсон шуда ва бо оромиш дар кишварҳои ғарбии бумии худ зиндагӣ мекарданд, аз ҷумла дар Амрико, ки бисёре аз яҳудиёни олмонӣ ва аврупои шарқӣ ба он ҷо муҳоҷират карда буданд), раҳбарони саҳюнист ҳанӯз бо ноумедӣ мехостанд то ба ҳар ҳазинае тарҳи қадимии пеш аз даврони нозӣ барои истеъмори Фаластинро идома диҳанд.

Абдулло Муҳаммад Синдӣ дар бахши дигаре аз мақолаи худ менависад: Рӯшан аст, ки дар тӯли моҳҳои натиҷагирӣ аз ҷанги ҷаҳонии дуюм ва пас аз он, ба ду далели муҳим, ба масъалае таъсировар, дардноку такондиҳанда ниёз буд: аввал ин ки тарҳи қадимии солҳои 1897 (пайдоиши созмони ҷаҳонии саҳюнизм) ва 1917 (баёнияи Белфор)-и саҳюнизм барои истеъмори Фаластин, ҳимоят ва машрӯияти ҷаҳонии лозимро ба даст оварад. Дуюм ин ки руҳи тозае дар колбади саҳюнизм дамида шавад, ба ин сурат, ки яҳудёни ғайри саҳюнист ва бетафовути ғарбро ба ҳомиёни саҳюнистӣ табдил кунад, ки дар ҳоли таъсиси як кишвари "мунҳасиран” яҳудӣ дар сарзамини муҳим ва муқаддаси арабии Фаластин барои яҳудиёни ғарбии ба истилоҳ "бехонумон” буд. Дар ин ҷо бояд ишора шавад, ки ғарб аз замони ҷангҳои хунбори салибии гузашта (1095-1291) бар он буд, ки Фаластинро аз аъроб бигирад.

Дар идомаи ин мақола мехонем: раҳбарони саҳюнизм дар дохил ва хориҷ аз Амрико, барои ба даст овардани ҳимоят, дилсӯзӣ ва ҳамдардии ҷаҳонӣ аз тарҳи истеъмори Фаластин, ногаҳон шурӯъ ба нақли достонҳои ба шиддат ваҳшатнок дар ин бора карданд, ки нозиҳо дар поёни соли 1942 ва ноябри соли 1944 (яъне панҷ моҳ пеш аз ин ки Адолф Гитлер дар апрели 1945 худкушӣ кунад), 6000000 яҳудиро дар "утоқи газ”, "ӯчоқҳо” ва "кӯраҳои одамсӯзӣ” дар дохил ва хориҷ аз Олмон сӯзонда, ё хафа кардаанд.

Саҳюнистҳо ҳамчунин афзудаанд, ки нозиҳо аз пӯст, чарбӣ ва мӯйҳои яҳудиёни нобудшуда "куд”, "лампа”, кифдастӣ”, таноб” ва "собун” месохтаанд.

Аввалин касе ки ба ин иттилооти ваҳшатнок дар мавриди "Ҳолокост”-и ончунонӣ ва нобудсозии 6000000 яҳудӣ ишора кард, хохоми саҳюнист Исроил Галдштейн буд. Ӯ дар 13 декабри соли 1942 ин иддаои моҷароҷӯёнаро баён кард. Пас аз поёни ҷанги ҷаҳонии дуюм, иддаои баррасинашудаи Галдштейн аз сӯи раҳбарони саҳюнист дар дохил ва хориҷ аз Амрико ва ҳамдардҳои онҳо дар саросари ҷаҳон ба таври густардае такрор шуд.

Нависанда сипас иддаои "Ҳолокост”-ро дар ироаи "Қатъномаи 181 Маҷмаи умумии Созмони милал” дар 29 ноябри 1947 барои машрӯият бахшидан ба таъсиси кишвари саҳюнистӣ бар хилофи хости бумиёни араб, судманд дониста ва ишора мекунад, ки ин қатъномаи Созмони милал, ки бо фишори Амрико бар аъзои Созмони милал тарроҳӣ шуда буд, бо 33 раъйи мувофиқ, 13 раъйи мухолиф ва 10 раъйи мумтанеъ тасвиб шуд.

Вай бо таъкид бар ин ки донишмандон ва муаррихони ғарбӣ дар Аврупо ва Амрико "Ҳолокост”-ро таблиғоти дурӯғини барномарезишудаи даврони ҷанги саҳюнистҳо медонанд, меафзояд: онҳо "Ҳолокост”-ро бо дигар таблиғоти инчунинӣ дар ҷараёни дигар ҷангҳо муқоиса мекарданд, мисли таблиғоти дурӯғине, ки дар даврони ҷанги ҷаҳонии аввал мунташир шуда буд ва олмонҳоро муттаҳам ба "хӯрдани ҷасадҳои белжикиҳо, партоб кардани онҳо ба осмон ва сурох кардани ин ҷасадҳо бо сарнайза” мекард.

Дар идомаи мақола аз қавли доктор Артур Р.Бутз, устоди амрикоии Донишгоҳи шимолу ғарбӣ омадааст: саҳюнистҳо, хусусан конгресси ҷаҳонии яҳуд, бофтаҳои худ дар мавриди "Ҳолокост”-ро ба давлатҳои муттафиқин, хусусан давлати Амрико ироа карда ва хоҳони тасдиқи ин бофтаҳо шудаанд.

Ин мақола меафзояд: гар чи саҳюнистҳо ва ҳомиёни онҳо ҳамвора ҳар касеро, ки "Ҳолокост”-ро инкор кунад, "ростгаро” ё "нажодпараст” меноманд, аммо ҳақиқати амр ин аст, ки аз миёнаҳои даҳаи 1940 бисёре аз донишмандон ва муаррихони ғарбӣ ва ғайри ғарбӣ, бо ҳирфаҳои гуногун ва заминаҳои эътиқодӣ ва ақоиди сиёсии мухталиф (аз ҷумла яҳудиён), ба таври мутлақ, "наслкушӣ” ва "утоқҳои газ”-и иддаои даврони нозӣ ва теъдоди ғайри қобили қабули 6000000 қурбониро рад кардаанд.

Устоди улуми сиёсӣ ва равобити байналмилали Амрико бо таъкид бар ин ки донишмандон ва муаррихоне мисли доктор Р.Бутз, мункири ин ҳақиқат нашудаанд, ки яҳудиён ва ғайри яҳудиёни бисёр дар Олмон (-и нозӣ) ва манотиқе, ки дар тӯли ҷанги ҷаҳонии дуюм таҳти тасарруфи ин кишвар будааст, дар дохил ва хориҷ аз урдугоҳҳои ваҳшатноки асирон кушта ва эъдом шудаанд, баён мекунад: Он чи ки онҳо рад мекунанд, ин "Ҳолокост”-и ончунонӣ аст. Онҳо адади 6000000 ва шеваи куштани яҳудиёнро рад мекунанд. Он чи мункирони "Ҳолокост” мегӯянд, ин шаш нуктаи асосӣ аст:

1. Ин ки "Ҳолокост”-и ончунонӣ ва достони 6000000 нафар қурбонӣ, аз сӯи худи саҳюнистҳо, на мақомоти давлатӣ ё манобеи мустақилли дигар сарчашма гирифтааст;

2. На конфронси Ялта дар соли 1945 (нишасти раҳбарони СССР, Амрико ва Англис), на Ватикан ва на ҳатто Салиби сурхи байналмилал, алайҳи "Ҳолокост” ё афсонаи 6000000 сухан гуфтаанд ва ҳеҷ як низ далеле барои он ироа накардаанд;

3. Дар ҳеҷ кадом аз се хотираи муҳимми даврони ҷанги ҷаҳонии дуюм, яъне хотироти раҳбари Фаронса Шарль де Голль, раҳбари Англия Уинстон Черчилль ва раҳбари Амрико Дуайт Дэвид Эйзенхауэр, ҳеҷ ишорае ба ҳолокост нашудааст;

4. Додгоҳи пас аз ҷанги ҷаҳонии дуюм (Нюрнберг) дар Олмон, ки худ ба худ иддаои 6000000 саҳюнистҳоро пазируфта буд, чизе беш аз як пайгирдҳои сиёсии ҷонибдорона ва ғайримунсифонае, ки аз сӯи қудратҳои пирӯз иҷро мешуд, набуд;

5. Танҳо эътирозномаи мавҷуд дар мавриди сӯзондан ва куштор бо гази яҳудиён, дар 5 апрел 1946 аз сӯи сарҳанг Рудольф Франц Фердинанд Хёсс, фармондеҳи нозии урдугоҳи Освенцим баён шуда ва ӯ ин эътирофотро пас аз шиканҷа зери дасти шаш афсари пулиси огоҳӣ гуфтааст. Гурӯҳбон Бернард Клерк, яке аз ин шиканҷагарон баъдҳо ин масъаларо таъйид кард.

6. Беҳтарин баровардҳо дар мавриди теъдоди яҳудиёне, ки дар дохил ва хориҷ аз урдугоҳҳои ваҳшатноки Олмон мурда ё кушта шудаанд (на бо газ ё дар кӯраҳои одамсӯзӣ) ва ё ҷони худро дар асари ваҳшигариҳои нозиҳо, гуруснагӣ, бемориҳои ношӣ аз ҷанг ё дигар далелҳо аз даст додаанд, аз 300.000 то 500.000 (на 6000000) аст. Бояд ишора дошт, ки дар тӯли ҷанги ҷаҳонии дуюм, ҳудуди 74 миллион нафар мурдаанд, ки аксарияти қотеъе аз онро ғайри яҳудиён ташкил медиҳанд ва ғайри низомиёни шаҳрҳои Хирасима ва Нагасакияи Япония, ки дар бомборон ба хокистар табдил шуданд низ бахше аз ин теъдод ҳастанд.

Синдӣ дар идомаи мақола менависад: Пол Рассиньер, ҷуғрофидони фаронсавӣ, ки ба номи падари мактаби таърихи ҳақиқии Ҳолокост номида шудааст ва дар соли 1945 ба унвони як сотсиолист ба Маҷлиси миллии Фаронса роҳ ёфт, дар соли 1948 китобе бо номи Убур аз истиво навишт, ки дар он таҷрубиёти ваҳшатноке, ки байни солҳои 1943 то 1945 ба унвони як зиндонии сиёсии чапгаро (дар урдугоҳҳои асирони ҷангии Бухенвальд ва Дора-Миттельбау) дошта-ро бозгӯ кардааст. Ӯ дар ин китоб ва китобҳои бисёри дигаре, ки пас аз он мунташир шуд, (мисли китоби Достони Ҳолокост), "Ҳолокост”, "утоқҳои газ” ва рақами 6000000-ро қавиян рад кардааст. Рассиньер дар айни ҳоле, ки иддаои "нобудсозӣ”-и яҳудиён тавассути нозиҳоро комилан рад карда, бо нигоҳе саховатмандона баровард кардааст, ки байни солҳои 1933 то 1945, эҳтимолан як миллион яҳудӣ дар асари сиёсатҳои ваҳшиёнаи гуногуни мустақим ва ғайри мустақими нозиҳо, мисли ғавғои ихроҷи яҳудиён, шароити сахти коргарон, боздоштгоҳҳо, сӯи тағзия, беморӣ, ҳамагирӣ ва аз ҳама муҳимтар худи ҷанги ҷаҳонии дуюм, аз байн рафтаанд.

Синдӣ, ҳамчунин баён медорад: як фаронсавии дигар ба номи Робер Фориссон, устоди собиқи донишгоҳи Лион низ, "Ҳолокост”-и ончунонии нозиҳоро рад карда ва тамомии касоне, ки утоқҳои гази нозиро тарроҳӣ ё тавсиф кардаанд, ба чолиш кашидааст. Ӯ китоби машҳури Хотироти Анна Франк-ро як дурӯғи бузург донистааст ва музейи ёдмони "Ҳолокост” дар Вашингтон-ро як шикасти муфтазаҳонаи таърихӣ номидааст.

Абдулло Синдӣ дар бахшҳои поёнии мақолаи худ менависад: дар ҳоле ки барои 6000000 куштаи фарзии яҳудӣ тавассути нозиҳои олмонӣ дар утоқҳои газ як музейи ёдмони "Ҳолокост” дар Амрико вуҷуд дорад, дар ҳеҷ ҷои ин кишвар музейи ёдмони куштори сурхпӯстон ё ҳатто узрхоҳӣ ба хотири куштори даҳҳо миллион бумии амрикоӣ, ки дар ҷараёни бузургтарин ҳолокости воқеии ҷаҳон мисли ҳайвон, ба дасти амрикоӣ - аврупоиҳо қатли ом шуданд вуҷуд надорад. Ба гуфтаи Уард Черчилль, устоди амрикоӣ, "рӯи ҳам рафта эҳтимолан беш аз як сад миллион бумӣ, дар даврони мутамаддинсозии мудовими нимкураи ғарбӣ, тавассути аврупоиён нобуд шудаанд”. Устоди дигари амрикоӣ Девид Станнард менависад, ки "байни 40 то 60 миллион сиёҳпӯсти амрикоӣ дар асари ваҳшигариҳои системи бардадории аврупоӣ-амрикоӣ ҷони худро аз даст додаанд”.

Нависанда дар идома ба суханони доктор Артур Р.Бутз дар китоби муҳаққиқона ва мустанади Дурӯғи бузурги қарни бистум истинод мекунад, ки дар парвандае алайҳи "нобудсозӣ”-и фарзии яҳудиёни Аврупо овардааст: "Дар ҷараёни ҷанги ҷаҳонии дуюм, ҳатто мақомоти вазорати кишвари Амрико мисли Лонг ва ҳамкоронаш тамоми сӯҳбатҳо дар мавриди "нобудсозӣ”-ро танҳо як пропагандаи ибдоӣ барои даврони ҷанг, мисли достонҳое, ки дар ҷараёни ҷанги ҷаҳонии аввал сохта шуданд медонистанд”.

Доктор Р.Бутз ҳамчунин нишон додааст, ки теъдоди кулли зиндониёне, ки дар кулли системаи урдугоҳҳои асирони ҷангии Олмон будаанд, аз яҳудӣ ва ғайри яҳудӣ (чаро ки ҳеҷ урдугоҳи махсусе барои яҳудиён вуҷуд надошта) ҳудуди 224.000 дар соли 1943 ва 524.000 дар соли 1944 будааст.

Илова бар ин, доктор Р.Бутз ишора доштааст, ки Гимлер, дуюмин шахси қудратманд дар Олмон (-и нозӣ, ки ба зоҳир дар 23 майи соли 1945 ҳангоме ки дар асорати англисиҳо буда, бо масмум кардани худ, худкушӣ кардааст), чанд ҳафта пеш аз поёни ҷанги ҷаҳонии дуюм дар мусоҳибае бо намояндагони конгресси ҳуд изҳор доштааст, ки:

"Мо барои мутаваққиф сохтани ҳамагири бемории тиф маҷбур шудем, ки ҷасадҳои теъдоди бисёре аз мардумро, ки ба воситаи ин беморӣ мурда буданд бисӯзонем. Ба ин манзур маҷбур ба сохти кӯраи мардумсӯзӣ шудем, ки ба хотири он акнун таноби дори моро муҳайё кардаанд”.

Дар ниҳоят доктор Р.Бутз собит мекунад, ки ҳеҷ мадраки мустанади малмусе аз нозиҳо вуҷуд надорад, ки мустақиман нишондиҳандаи ҳар гуна барномае барои нобудсозӣ бошад. Ӯ ишора мекунад, ки ҳатто доктор Ари Лион Кубови, дар Маркази исроилии асноди яҳуд дар Тел-вив, дар соли 1960 тасдиқ кардааст, ки "ҳеҷ санаде бо имзои Гитлер, Гимлер ё Гейдрих вуҷуд надорад, ки дар мавриди нобудсозии яҳудиён бошад... Дар номае, ки аз Герринг ба Гейдрих дар хусуси роҳи ҳалли ниҳоии масъалаи яҳудиён фиристода шудааст, вожаи "нобудсозӣ” ба кор нарафтааст”.

Нависандаи яҳуди фаронсавӣ Олга Мигот низ дар китоби Системи урдугоҳҳои нози дар соли 1968, менависад:

"Ҳамон тавр ки ҳеҷ дастуре мабнӣ бар нобудсозӣ бо газ дар Освенцим вуҷуд надорад, ҳеҷ дастуре низ барои мутаваққиф сохтани он дар ноябри 1944 мавҷуд нест. На дар додгоҳи Нюрнберг, на дар додгоҳҳои ҳошияӣ, на дар додгоҳи Гесс дар Краково, на дар додгоҳи Ойзман дар Исроил, на дар додгоҳи фармондеҳони урдугоҳҳо дар ноябри 1945 дар Франкфурт ва на дар додгоҳи августи 1946 дар мавриди арқоми сонавии Освенцим, дар ҳеҷ кадом дастури шинохташудае, ки дар таърихи 22 ноябри 1942 ба имзои Гимлер расида бошад ва мабнӣ бар ин бошад, ки нобудсозии яҳудиён бо газ мутаваққиф шавад, вуҷуд надорад”.

Илова бар ин, доктор Аустин Апп, устоди амрикоии адабиёти англисӣ, дар китоби Фиреби шаш миллионӣ: таҳдиди мардуми Олмон ба хотири нишонаҳое сахт аз ҷанозаҳои тақаллубӣ, чаҳор нуктаи асосии зерро тавзеҳ додааст:

1. Ин ки он чи роҳи ҳалли ниҳоии Гитлер барои масъалаи яҳудиён номида мешавад, ба маънои нобудсозии онон набуда, балки ихроҷ ё берун кардани онҳо аз Олмон будааст. Он чи ин масъаларо собит мекунад, ҳамкории озод ва ташвиқи худи саҳюнистҳо аст, ки аз яҳудиёни Олмон мехостанд, ки ба яҳудиёни дигари нуқоти ҷаҳон пайваста ва кишвари бумии худро тарк кунанд, то дар Фаласатин сокин шуда ва он ҷоро истеъмор кунанд. (Ин барномаи саҳюнистҳо аз соли 1897 ва мутобиқ бо баёнияи Белфори соли 1917 будааст);

2. Мутлақо ҳеҷ фарди зиндае (чи яҳудӣ ва чи ғайри яҳудӣ) дар урдугоҳҳои асирони ҷангии Олмон, аз ҷумла Освенцим (ки ба зоҳир маркази аслии нобудсозӣ будааст), бо газ кушта нашуда, ё сӯзонда нашудааст;

3. Ба эътиқоди нависанда, яҳудиёне, ки ба дасти нозиҳо ҷони худро аз даст додаанд, ё ба хотири бемориҳои ҳамагир мурдаанд ва ё ба ин далел кушта шудаанд, ки шӯришӣ, ҷосус, харобкор ё ҷинояткор будаанд ва ё дар ғайри ин сурат қурбониёни интиқомҳо ва талофиҳои таассуфбор, аммо ба таври байналмилалии қонунии олмониҳо будаанд;

4. Саҳюнистҳо ва ҳомиёни амрикоии онҳо дар дохил ва хориҷ, аз санъати синамо ва расонаи Амрико, ки доиман рақами шаш миллионро ба кор мебаранд, натавонистаанд камтарин санаде барои исботи иддаои худ биёбанд.

Синдӣ, илова бар мавориди фавқ, дар миёни донишмандоне, ки "Ҳолокост”-ро рад кардаанд, номи ду амрикоиро низ ёдовар мешавад: сарҳанг Ҷон Битӣ (John Beaty), аз сервиси иттилооти низомии вазорати дифои Амрико дар ҷанги ҷаҳонии дуюм, ки дар китоби Пӯшиши оҳанӣ бар рӯи Амрико, афсонаи 6000000-ро масхара кардааст. Ва дигарӣ, Девид Ҳогган (David Leslie Hoggan), устоди собиқи донишгоҳи Калифорния.

Дар миёни муаррихони англисӣ, ки "Ҳолокост”-ро рад кардаанд ба ин ду нафар метавон ишора кард: Девид Ирвинг (David Irving), нависандаи пурфурӯштарин китоб дар заминаи Ҳолокост, ва Ричард Ҳарвуд (Richard E. Harwood), ки дар соли 1947 китобе бо унвони Оё воқеан шаш милион нафар мурдаанд? Ҳақиқати аз даст рафта-ро мунташир кард.

Се донишманди олмонӣ низ "Ҳолокост”-ро рад кардаанд, аз ҷумла доктор Вилгелм Стиҷлик (Wilhelm Staeglich), ки китоби Освенцим: як қозӣ ба дунболи мадрак-ро навиштааст, Эмил Аретз (Emil Aretz) нависандаи китоби Ҷадвали зарби ҷодугарон, дурӯғ аст, ва низ Кристоферсен (Christophersen) нависандаи китоби Дурӯғи Освенцим.

Аз миёни мункирони жопунии Ҳолокост, метавон ба ин ду ишора кард: доктор Масанури Нишиоко (Masanori Nishioka) нависандаи мақолаи барҷастаи даҳсафҳаӣ бо унвони Бузургтарин тобуи таърих пас аз ҷанг: ҳеҷ утоқи газе дар Олмони нозӣ вуҷуд надоштааст дар маҳаллаи жопунии Марко Поло (феврали 1995), ва беҳтарин нависандаи жопунӣ Масами Уно (Masami Uno), ки Ҳолокостро тавсиф карда ва Хотироти Анна Франк-ро дурӯғ хондааст.

Дигар мункирони барҷастаи Ҳолокост шомили ду канадаӣ ба номи Эрнест Зиндел (Ernst Zundel), ки як ношир аст ва Ҷон Бал (John Ball) заминшиноси мутахассиси аксҳои ҳавоӣ мебошанд. Ва низ муаллими ростгарои суесӣ Юрган Граф (Jurgen Graf), мутахассиси итолёии аснод Карло Маттогно (Carlo Mattogno), нависандаи чапгарои фаронсавӣ ва узви собиқи ҳизби коммунисти Фаронса Роже Гароди (Roger Garaudy), ки китоби Кашфи афсонаҳои сиёсати Исроил-и ӯ дар соли 1995 тавассути Пьер Гуиллламе (Pierre Guillaume) мунташир шуд низ аз мунтақидини Ҳолокост ҳастанд.

Дар канори нависандаи яҳудӣ Олга Мигот, ки қаблан ба ӯ ишора шуд, яҳудиёни ғарбии дигаре низ ҳастанд, ки ба таври мутлақ мункири ин амр шудаанд, ки давлати нозӣ ба куштори яҳудиён бо газ даст зада ва ё аслан дар андешаи чунин коре будааст. Аз ҷумла метавон ба ношири суедӣ Дитлеб Феледрер (Ditleib Felderer) аз пажӯҳишномаи иттилоотии яҳуд, Девид Кал (David Cole) амрикоӣ ва донишмандои олмонӣ Ҷозеф Гинсбург (Joseph Ginsburg) ишора кард.

Дар идомаи ин мақола омадааст: дар воқеъ, касоне ки "Ҳолокост”-ро ба чолиш кашидаанд, ҳатто дар худи Голливуд низ ёфт мешаванд, яъне ҷое, ки яҳудиён бузургтарин студияҳои филмсозӣ мисли Columbia, Metro-Goldwyn-Mayer, Paramount, Twentieth-Century Fox, Universal ва Warner Brothers-ро таъсис кардаанд. Ба унвони мисол, дар соли 1983 Роберт Мичум (Robert Mitchum) ҳунарпешаи барҷастаи амрикоӣ, дар мусоҳибае дар маҷаллаи Esquire, Ҳолокостро масхара кард. Ҳангоме ки аз ӯ дар мавриди куштори шаш миллион яҳудӣ тавассути нозиҳо савол шуд, ӯ ҷавоб дод: яҳудиён ин масъаларо мегӯянд, вале мардум онро инкор мекунанд.

Синдӣ дар поёни мақолааш, мақбулият ва ҳамдардии густардаи умумӣ дар саросари ғарб бо режими саҳюнистиро воқеаи дурӯғини Ҳолокост медонад ва ин тавр натиҷа мегирад: Ҳолокост мунҷар ба таъсиси ваҳшиёнаи кишвари бегонаи "Исроил” дар сарзамини арабии Фаластин дар соли 1948 шуда ва ҳазинаи бисёр ғамангези онро мусалмонон ва масеҳиёни бумии Фалсатин пардохтаанд. Дар натиҷа, чи нозиҳо як яҳудиро кушта бошанд, ва чи шаш миллион яҳудӣ (ва бо ҳар васила ва равише, ки ин корро анҷом дода бошанд), ин олмониҳо на арабҳои фаластинӣ, бояд ҳазинаи ин Ҳолокости ончунониро бипардозанд. Агар ба таври мантиқӣ сухан бигӯем, кишвари номашрӯъ ва ғайриқонунии яҳудӣ-саҳюнистии "Исроил”, ки боиси марг ва бадбахтии арабҳо шудааст, бояд дар ҷое дар Олмон (ва на Фаластин) таъсис мешуд.

Манбаъ: http://www.radioislam.org/sindi/typic.htm