Ҷумъа, 19.04.2024, 13:52
Кимёи саодат
Аслӣ | Сабти ном | Вуруд Хуш омадед Гость | RSS
Муҳтавои пойгоҳ
Мавзӯъҳо
Худошиносӣ [12]
Қуръони карим [6]
Суннат [6]
Ахлоқи исломӣ [10]
Ирфони исломӣ [3]
Нақди ақоиди ваҳҳобият [23]
Ислом ва сиёсат [14]
Ваҳдати исломӣ [24]
Машоҳири исломӣ [21]
Ислом ва занон [9]
Одоби исломӣ [1]
Пурсишу посухҳои ақоидӣ [19]
Пурсишу посухҳои фиқҳӣ [3]
Паёмбаршиносӣ [6]
Маодшиносӣ [2]
Омӯзиши намоз [18]
Аҳкоми рӯза [8]
Аҳкоми закот [10]
Аҳкоми никоҳ ва талоқ [3]
Дуо ва муноҷот [6]
Ҳадиси рӯз [16]
Сухани ин ҳафта [48]
Фалсафа ва ҳикмат [23]
Ҷаҳони исломӣ [75]
Симои идеологии Ислом [23]
Достонҳои ибратангез [9]
Таърихи исломӣ [4]
Тарбияти фазандон [2]
Аслӣ » 2010 » Август » 31

Сайидюнуси Истаравшанӣ

Ҳоким дар Мустадраки худ бо санади саҳеҳ ривоят мекунад, ки рӯзе ҳазрати Паёмбар (с) хитоб ба Алӣ (к) фармуд: "Баъд аз ман, ин уммат ба ту хиёнат хоҳанд кард, ва ин дар ҳолест, ки ту бар дину ойини ман зиндагӣ ба сар дорӣ, ва (бидон, ки) ту бар равишу сираи ман кушта хоҳӣ шуд. Ҳар кӣ туро дӯст дорад, маро дӯст доштааст, ва ҳар кӣ бо ту душманӣ кунад, бо ман душманӣ кардааст. Бидон, ки ба зудӣ риши ту бо хуни сарат рангин мегардад”, ... идома »

Категория: Таърихи исломӣ | Боздид: 1066 | Таърих: 31.08.2010 | Рейтинг: 5.0/1 | Шарҳҳо (0)

Сафҳаи вуруд
Тақвими мавзӯъҳо
«  Август 2010  »
ДушСешЧорПанҶумШанЯкш
      1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031
Ҷустуҷӯ
Марбут ба Ucoz.ru
Назарсанҷӣ

Ҳамагӣ: 1
Меҳмонон: 1
Корбарон: 0
Copyright MyCorp © 2024
Бесплатный хостинг uCoz