Паёмбар (саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи) мефармояд: Ҳамоно бадтарин чизе, ки ман бар шумоён аз он хавф дорам, ин ширки асғар (кучак) аст. Пурсиданд: Ширки асғар кадом аст, эй Расули Худо?
Фармуд:
الرِّيَأُ، يَقُولُ اللهُ عَزَّ وَجَلَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِذَا جَازَى الْعِبَادَ بِأَعْمَالِهِمْ: اذْهَبُوا إِلَى الَّذِينَ كُنْتُمْ تُرَاؤُونَ فِي الدُّنْيَا فَانْظُرُوا هَلْ تَجِدُونَ عِنْدَهُمُ الْجَزَأَ؟
(Ширки асғар) ин риёст. Худованди Мутаол дар рӯзи қиёмат ‒ он ҷо ки бандагонро дар баробари аъмолашон подош медиҳад ‒ хитоб ба риёкорон мегӯяд: Биравед ба сӯи касоне, ки дар дунё (аъмолатонро барои онҳо) нишон медодед (ва риё мекардед) ва бубинед, ки оё метавонед дар назди онҳо подоши худро пайдо кунед? (Эҳёи улуми дин, Ғазолӣ, ҷ.3, саҳ.463)
| 
