Гуфт: Намоз барои чӣ касе фарз аст?

Гуфтам: Намоз барои ҳар марду зане, ки оқил буда ва ба синни балоғат расидаанд фарз аст.

Гуфт: Чигунагии намоз хонданро бароям таълим бидеҳ.

Гуфтам: Барои ошноӣ бо чигунагии намоз хондан, аввал лозим аст бидонӣ, ки бар асоси мазҳаби ҳанафӣ, намоз чанд гуна аст:

1.      Намози фарз;

2.      Намози воҷиб;

3.      Намози суннат;

4.      Намози нафл.

Гуфт: Фарқи инҳо чист?

Гуфтам: Бидон, ки фарз амалест, ки Худованд анҷоми онро ба таври ҳатмӣ аз мо мехоҳад ва анҷоми он савоб ва таркаш бидуни ҳеҷ узре, азоб дар қиёматро дорад.

Воҷиб низ мисли фарз аст, танҳо фарқе, ки миёни фарзу воҷиб аст иборат аст аз ин ки фарз ба воситаи далели қатъӣ (мисли ояти сареҳи Қуръон ва ё ҳадиси мутавотир) ба мо расидааст, аммо воҷиб ба воситаи далели заннӣ (мисли ҳадисе, ки аз тариқи як нафар нақл шудааст).[1]

Суннат амалест, ки Худованд анҷоми онро аз мо мехоҳад, аммо на ба таври ҳатмӣ ва он ду навъ аст: муаккада ва ғайри муаккада.

Суннати муаккада он аст, ки Паёмбари Акрам (саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи) ҳамвора бар анҷоми он пойбанд буданд ва онро ҷуз яке ё ду бор тарк накардаанд.