Бидон, ки баъд аз хондани ду ракъат намози суннати хуфтан, бояд се ракъат намози витри воҷиб бихонӣ. Фарқи ин намоз бо се ракъат намози шом ин аст, ки дар ракъати сеюми он, баъд аз хондани сураи Ҳамд, як сураи дигаре ба он пайваст карда ва сипас Аллоҳу акбар гӯён дастҳои худро баробари гӯшҳоят баланд намуда ва пас аз раҳо кардани он, дуои зеринро, ки дуои қунут номида мешавад, мехонӣ:
أَللَّهُمَّ إِنَّا نَسْتَعِينُكَ وَنَسْتَغْفِرُكَ وَنُؤْمِنُ بِكَ وَنَتَوَكَّلُ عَلَيْكَ وَنُثْنِي عَلَيْكَ الْخَيْرَ، نَشْكُرُكَ وَلا نَكْفُرُكَ وَنَخْلَعُ وَنَتْرُكُ مَنْ يَفْجُرُكَ. أَللَّهُمَّ إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَلَكَ نُصَلِّي وَنَسْجُدُ وَإِلَيْكَ نَسْعَى وَنَحْفِدُ وَنَرْجُو رَحْمَتَكَ وَنَخْشَى عَذَابَكَ، إِنَّ عَذَابَكَ بِالْكُفَّارِ مُلْحِقٌ.
Аллоҳумма инна настаинука ва настағфирука ва нуъмину бика ва натаваккалу алайка ва нусни алайкал хайр, нашкурука ва ла накфурука ва нахлау ва натруку май яфҷурук. Аллоҳумма ийяка наъбуду ва лака нусаллӣ ва насҷуду ва илайка насъа ва наҳфиду ва нарҷу раҳматака ва нахша азабака, инна азабака бил‒куффори мулҳиқ.
Баъд аз хондани дуо қунут, Аллоҳу акбар гӯён ба рукӯ ва саҷда ва сипас бо хондани ташаҳҳуд, салавот, дуо ва салом аз намоз берун меоӣ.
| 
