Бидон, ки закот дуюмин фарзи Худо бар бандагон баъд аз намоз аст ва Худо онро дар Қуръон ҳамеша ҳамроҳи намоз ёдовар шудааст:

وَأَقِيمُواْ الصَّلاَةَ وَآتُواْ الزَّكَاةَ

Намозро барпо доред ва закотро бипардозед.[1]

Закот иборат аст аз пардохтани моли махсусе ба қасди қурбат ва итоати Худованди Мутаол ба касоне, ки мустаҳиққи закот ҳастанд.

Дар ҳадисе омадааст:

إِنَّ اللهَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى قَرَنَ الزَّكَاةَ بِالصَّلاةِ فَقَالَ: «أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ» فَمَنْ أَقَامَ الصَّلاةَ وَلَمْ يُؤْتِ الزَّكَاةَ فَكَأَنَّهُ لَمْ يُقِمِ الصَّلاةَ.

Ҳамоно Худованди Таборак ва Таоло закотро қарини намоз қарор дода, фармудааст: “Намоз барпо доред ва закот бипардозед”. Пас касе, ки намоз гузорад, вале закот напардозад, гӯё намоз нахондааст.[2]

Оре, аз савоби намоз он гоҳ умед дорем, ки закоти моли худро дар вақташ бипардозем.

Закот мояи баракат аст. Дар ривояте мехонем:

إِذَا مُنِعَتِ الزَّكاةُ مَنَعَتِ الأَرْضُ بَرَكَاتِهَا